Σιδέρης Ντιούδης
Σχεδόν καθημερινές ιστορίες και καθημερινές σχεδόν εμμονές.
Ξεφυτρώνουν μέσα μας, από γνωστά άγνωστα ερεθίσματα, το μυαλό μας όμως κολλάει και τις επεξεργάζεται χωρίς όρια, γιατί η ανυπαρξία ορίων είναι το χάρισμα των σκέψεων. Ποια είναι τα όρια; Ο χώρος, ο χρόνος, ο φυσικός κόσμος, οι κοινωνικές νόρμες που μέσα τους κινούμαστε. Όταν τα όρια εξαφανίζονται η κατεύθυνση γίνεται ανεξέλεγκτη. Τότε αναμετριόμαστε με τον πολλαπλό εαυτό μας και μπορεί να μεταμορφωθούμε. Και μετά; Επιστρέφουμε στον πρότερο εαυτό μας ή όχι; Είμαστε κάποιοι άλλοι; Υπάρχει τέλος, τόσο με την έννοια του ορίου όσο και με την έννοια του σκοπού, σε όλο αυτό; Μην απαντήσετε. Διαβάστε τις μικρο-ιστορίες που δεν χρειάζονται πολλές λέξεις για να αφηγηθούν την ιστορία τους.
Με επιρροές από σημαντικούς συγγραφείς, όπως ο Πόε (το «Όνειρο μέσα σε όνειρο» είναι τίτλος ποιήματος του Πόε) κι ο Ντοστογιέφσκι, ο Σιδέρης Ντιούδης αφηγείται μικρές ιστορίες που μπορεί να μην είναι καθημερινές, όπως λέει ο τίτλος της συλλογής, με την έννοια πως δεν συμβαίνουν συχνά, είναι όμως σπουδαίες ως προς τη σύλληψή τους. Χωρίς περιττολογίες, χωρίς φλυαρίες και περιγραφές που σκοπεύουν να αυξήσουν τις σελίδες του βιβλίου, ο συγγραφέας δημιουργεί έναν παράξενο κόσμο από ασυνήθιστους ανθρώπους που αντιμετωπίζουν τον φόβο, τον τρόμο, την εκδίκηση.
― Φίλιππος Φιλίππου, diastixo.gr
27 μικρά διηγήματα, που χαρακτηρίζονται από τις λίγες λέξεις που χρησιμοποιούν και τον μινιμαλιστικό τρόπο γραφής, που μετεωρίζεται ανάμεσα στο πεζό και στον ποιητικό λόγο. Ιστορίες, που εμπνέονται από την καθημερινότητα, την προσλαμβάνουν και πατώντας από τη μια στη πραγματικότητα και από την άλλη στη φαντασία, καλούν τον αναγνώστη να τις διαβάσει, να ταυτιστεί μαζί τους και γιατί όχι να δώσει την δικιά του ερμηνεία.
Στη στήλη Οι συγγραφείς αποκαλύπτουν…
― εφ. Ηχώ της Άρτας
Μικρά κομψοτεχνήματα, διηγήματα bonzai
.
Έσπασε τη σιωπή του ο Σιδέρης Ντιούδης μετά από επτά ολόκληρα χρόνια, από τότε που εξέδωσε την δεύτερη ποιητική του συλλογή «Η βραδυπορία της στιγμής», όμως όχι για να μας δώσει μια ακόμη ποιητική συλλογή όπως πιστεύαμε καταλήγοντας στη βιβλιοκριτική μας αλλά για να μας δώσει τις «Σχεδόν καθημερινές ιστορίες» του, μικρά διηγήματα bonzai, πολύ λίγα μεγαλύτερα της μιας σελίδας.
Οι ιστορίες αυτές είναι «σχεδόν» καθημερινές, καθώς πολλές ακροβατούν στη no man’s land του ρεαλιστικού και του φανταστικού, με ήρωες που επίσης ακροβατούν στην borderline, τη γραμμή που χωρίζει το φυσιολογικό από το παθολογικό των ψυχικών καταστάσεων.
― Μπάμπης Δερμιτζάκης, Λέξημα
Διαβάστε τη συνέντευξη του Σιδέρη Ντιούδη στο περιοδικό fractal >>
